Κορίνθια, ένας τόπος γεμάτος γευστικές εκπλήξεις

Η απόδραση στην κοντινή για την Αθήνα Κορινθία είναι πάντα μια απολαυστική εμπειρία. Η φυσική ομορφιά συνδυάζεται με απολαυστικές γαστρονομικές εμπειρίες, σε έναν σπάνιο συνδυασμό, τόσο κοντά στην πρωτεύουσα.

Σε μόλις 3 ώρες από την πόλη αντικρίζεις λίμνες, οσπριοχώραφα με ονομαστά όσπρια, πλαγιές κατάφυτες με έλατα και γεμάτες μελίσσια.

Το οροπέδιο του Φενεού στολίζεται από την τεχνητή λίμνη Δόξα, σε ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς, με τις δασωμένες και το χειμώνα χιονισμένες βουνοκορφές να καθρεφτίζονται στα κρυστάλλινα νερά της.

Το οροπέδιο φημίζεται για τα όσπριά του

Τα μικρά, λευκά φασόλια Βανίλιες ΠΟΠ Φενεού, βραστερά και σκέτη γλύκα, γίνονται η πρώτη ύλη για απολαυστικές φασολάδες που σερβίρουν ταβέρνες και καφενεία στην περιοχή. Το ίδιο και η φάβα ΠΟΠ Φενεού που, μαζί με τα φασόλια, βρήκαν στο οροπέδιο το ιδανικό έδαφος και κλίμα για να ευδοκιμήσουν και να αποκτήσουν σπάνια νοστιμιά και γλύκα.

Λίγο ψηλότερα, στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου ή «Φονιά», κάθε Μάιο μην χάσετε το κέρασμα με ευωδιαστό γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο που φτιάχνουν οι μοναχοί εδώ και δεκαετίες και η φήμη του είναι ισάξια με αυτήν της ομορφιάς του μοναστηριού και τη φύσης γύρω του.

Στην ορεινή Κορινθία τα τσουκάλια στις ταβέρνες και τα σπίτια μοσχοβολάνε  μαγειρέματα με ντόπια προϊόντα: ορεινή πατάτα, ολόγλυκια ντομάτα Βελίνας, γουρουνοπούλα ψητή (το εμβληματικότερο φαγητό της ορεινής Πελοποννήσου), βραστή γίδα, προβατίνα στο φούρνο, κόκορας κοκκινιστός, λαχταριστές πίτες με τα διαλεχτά τυριά της περιοχής, μυρωδικά και άγρια χόρτα τσιγαριαστά με ντομάτα, φασολάδες, χοιρινό φρικασέ, χωριάτικα λουκάνικα, αγριογούρουνο στιφάδο, βετούλια και ζυγούρια στη γάστρα, κοντοσούβλια, χοιρινό σαλμί με καρύδια, κοκορέτσια, χυλωμένοι τραχανάδες, κοτόπουλα με χυλοπίτες, καρυδόπιτες σιροπιαστές και χίλια δυο ακόμη πιάτα.

Αναζητήστε μικρά οικογενειακά τυροκομεία σε όλο τον προορισμό  για να προμηθευτείτε εξαίσια βαρελίσια φέτα ΠΟΠ, ανθότυρα, γραβιέρες, κεφαλοτύρια και παραδοσιακό πρόβειο γιαούρτι, αλλά και το τοπικό ζηρειοτύρι, σκληρό και πικάντικο, ιδανικό για μερακλίδικα σαγανάκια αλλά και για τριφτό σε ωραίες μακαρονάδες και κοκκινιστά.

Οι μικρές γυναικείες συνεταιριστικές ομάδες βάζουν όλο το μεράκι και την πατροπαράδοτη τέχνη από μαμάδες και γιαγιάδες και αξιοποιούν τα τοπικά υλικά, παρασκευάζοντας γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, λικέρ, χυλοπίτες, τραχανάδες, σάλτσες και πελτέδες.

Οι μανιταροσυλλέκτες βρίσκουν στη Ζήρεια μια θαυμαστή ποικιλία από άγρια μανιτάρια που θα τα απολαύσετε σε ταβέρνες και εστιατόρια σε χίλιες δυο απλές ή ευφάνταστες συνταγές, σπάνιας νοστιμιάς. Ξακουστό και το μέλι των κορινθιακών βουνών, κυρίως τα δασόμελα με τις εξαίρετες ιδιότητες και την πυκνή, καραμελένια υφή τους.

Χαμηλότερα, στα πεδινά του νομού κυριαρχούν τα ελαιόδεντρα που δίνουν θαυμαστό ελαιόλαδο ποικιλίας Μανάκι, βάση για όλα τα έξοχα λαδερά πιάτα της Κορινθίας.

Χόρτα και μυρωδικά αφθονούν και μπαίνουν σε πλήθος απλά καθημερινά πιάτα, ήδη από την αρχαιότητα, με πιο χαρακτηριστικά τα άγρια σπαράγγια. Δεν χρειάζεται να πούμε για τη σταφίδα, το ιστορικότερο και εκλεκτότερο προϊόν της Κορίνθου.

Τόσο η κορινθιακή μαύρη σταφίδα ΠΟΠ όσο και η ξανθή σουλτανίνα καλλιεργούνται τόσο στα πεδινά όσο και στα ορεινά του νομού και ήταν παλιότερα ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας όχι μόνο της περιοχής αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Για αιώνες, από εδώ και άλλες πόλεις της Πελοποννήσου, η ξερή σταφίδα εξαγόταν (και εξάγεται ακόμη σε σημαντικές ποσότητες), στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, κυρίως στη Βρετανία, για να μπει σε παραδοσιακά γλυκά, όπως η αγγλική πουτίγκα, τα κέικ και τα μπισκότα τους.

Ανάλογα οι Βρετανοί έστελναν στη χώρα μας παστό μπακαλιάρο από τις κρύες θάλασσές τους, και κάπως έτσι συνδυάστηκαν αυτά τα δύο προϊόντα σε ένα χαρακτηριστικό πελοποννησιακό πιάτο, τον μπακαλιάρο με ντομάτα και σταφίδες, γνωστό και ως «τσιλαδιά». Η σταφίδα εδώ μπαίνει ακόμη και σε χορτόπιτες και κοκκινιστά.

Αμέτρητα τα σταφιδένια γλυκά στην τοπική και γενικά την μωραΐτικη παραδοσιακή κουζίνα. Κουλουράκια, πρωτοχρονιάτικος μπακλαβάς με άφθονες σταφίδες (!), μελαχροινό (ένα είδος κέικ με πετιμέζι και σταφίδες), χωριάτικες τηγανίτες, σταφιδόψωμα, φανουρόπιτες!

Φημισμένα είναι όμως κι τα εσπεριδοειδή της περιοχής, όπως τα πορτοκάλια και τα λεμόνια, τα οποία αξιοποιούνται σε ένα πλήθος από σάλτσες και υγρά για συντήρηση.

Μπαίνουν όμως και σε γλυκά, με πιο διάσημο τα «κούφια», ένα πολύ ιδιαίτερο νηστίσιμο γλύκισμα που φτιάχνουν κυρίως στο Ξυλόκαστρο και είναι ένα είδος γλυκιάς πίτας με ζύμη εξωτερικά και γέμιση από ξηρούς καρπούς, σουσάμι και ξύσμα πορτοκαλιού.

Το γλυκό στο τέλος ραντίζεται με ανθόνερο από άνθη εσπεριδοειδών και πασπαλίζεται με άχνη. Θαυμάσιος τρόπος να συνοδέψει κανείς ένα φλιτζάνι ελληνικό καφέ!

Δεν θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για την Κορινθία χωρίς να αναφερθεί στα κρασιά της

Δεν είναι μόνο η περίφημη ζώνη ΠΟΠ Νεμέας που δίνει θαυμαστά κρασιά και τοποθετεί την Κόρινθο σε μία από τις κορυφαίες θέσεις του οινικού χάρτη της Ελλάδας.

Το Αγιωργίτικο ΠΟΠ, το Σαββατιανό, ο Ροδίτης, η τοπική ποικιλία Αλεπού αλλά και πλήθος από γαλλικές ποικιλίες που βρήκαν εδώ θαυμάσιο κλίμα για να ευδοκιμήσουν, συμπληρώνουν την ποικιλία σε κορινθιακούς οίνους.