Αργολίδα, ένας παράδεισος παραδοσιακής γαστρονομίας

Μπορεί η αφορμή για ένα ταξίδι στην Αργολίδα να είναι η συναρπαστική αρχαία ιστορία της και τα παγκόσμιας λάμψης μνημεία της, όπως το Ανάκτορο των Μυκηνών και το Θέατρο της Επιδαύρου, όμως εάν κανείς αναζητήσει τη γαστρονομική παράδοση αυτού του τόπου θα εκπλαγεί από τα σπάνια καλούδια του.

Από παλιά μάλιστα, τις χρυσές δεκαετίες που στο Θέατρο της Επιδαύρου ανέβαιναν έργα της αρχαίας δραματουργίας με ιερά τέρατα όπως ο Βεάκης, ο Μινωτής, η Παξινού, η Συνοδινού, το πλήθος των Αθηναίων που διανυκτέρευε στα ξενοδοχεία της γύρω περιοχής αναζητούσε μετά την παράσταση ένα μέρος για να φάει κάτι καλό.

Πολλές και φημισμένες ταβέρνες στην παλιά Επίδαυρο και γενικά τις περιοχές γύρω από το Θέατρο πρόσφεραν εκλεκτά πιάτα της ντόπιας γαστρονομίας που έμειναν ιστορικά ως στέκια τόσο των ίδιων των θιάσων όσο και των θεατών.

Τα περισσότερα εξακολουθούν να διατηρούν τη φήμη τους και τα φημισμένα πιάτα τους, και αξίζει να τις επισκεφτεί κανείς συνδυάζοντας τροφή για το πνεύμα και το σώμα. Ταβέρνες και εστιατόρια που ολοένα αναβαθμίζουν την ποιότητά τους θα αναζητήσει κανείς και στο Ναύπλιο.

Εκεί όμως που θα απολαύσει σπάνιες νοστιμιές είναι τα παραλιακά ταβερνάκια την Κοιλάδα, τον κόλπο που φιλοξενεί τις φημισμένες γαρίδες Κοιλάδας και που σερβίρονται ολόφρεσκες και λαχταριστές, μαζί με πλήθος από θαλασσινούς μεζέδες για κάθε γούστο.

Η Αργολίδα είναι τόπος που φημίζεται για τα κηπευτικά του. Πρωταγωνιστές τα εσπεριδοειδή και κυρίως τα πορτοκάλια που καλλιεργούνται εκτεταμένα σε όλο το νομό ήδη από τις αρχές του περασμένου αιώνα.

Οι ποικιλίες πάμπολλες, από τα Μέρλιν και τις Ναβαλίνες μέχρι τα κατακόκκινα Σανγκουίνια και τα Βαλένσια, όλες με καρπούς ζουμερούς, μυρωδάτους και ολόγλυκους.

Η Αργολίδα παράγει και έξοχα ρόδια που σχετικά πρόσφατα κέρδισαν επάξια την πιστοποίηση Ρόδια ΠΟΠ Ερμιόνης. Εξάλλου, ποιος δεν έχει ακούσει για το αργίτικο πεπόνι, το «Βασιλού», όπως το λένε οι ντόπιοι, με το χαρακτηριστικό μακρουλό σχήμα και το εκπληκτικό του άρωμα; Ξακουστή είναι και η Αγκινάρα ΠΓΕ Ιρίων.

Στα Ίρια καλλιεργείται η μεγαλύτερη έκταση αγκινάρας στην Ελλάδα (σημαντικό μέρος της οποίας είναι βιολογική) και κάθε άνοιξη διοργανώνεται η Γιορτή Αγκινάρας με πολλές τοπικές συνταγές, βασισμένες στο έξοχο αυτό προϊόν.

Φημισμένο είναι το αργολικό ελαιόλαδο, με κορωνίδα το ελαιόλαδο ΠΟΠ Κρανιδίου και ΠΟΠ Τροιζινίας, που ξεχωρίζουν για το βαθύ τους χρώμα και άρωμα. Στο Κρανίδι μάλιστα κάθε Νοέμβριο γίνεται και μεγάλη γιορτή ελαιολάδου, για να γιορταστεί η σοδειά της χρονιάς.

Ξακουστά και σπουδαία είναι και τα τυροκομικά της Αργολίδας, όπως η φέτα, η γραβιέρα, το γιαούρτι, το κεφαλοτύρι

Οι μικρές κτηνοτροφικές μονάδες στα ορεινά κυρίως του νομού κάνουν θαύματα και τα προϊόντα τους είναι περιζήτητα, όπως για παράδειγμα η αλοιφωτή, μαλακή φέτα με τη δροσάτη γεύση και την απολαυστική αψάδα της. Στην Τραχειά εξάλλου θα δοκιμάσετε το έξοχο κεφαλοτύρι που φημίζεται για την πυκνή νοστιμιά του.

Σε πόλεις και χωριά η τοπική κουζίνα ανθεί, τόσο με τις παλιές παραδοσιακές συνταγές του τόπου όσο και με νέες ιδέες δημιουργικής μαγειρικής βασισμένες στα εκλεκτά υλικά της περιοχής. Στις παραδοσιακές ταβέρνες πρωταγωνιστεί η «γκιόσα», η σιγοψημένη για ώρες προβατίνα δηλαδή (ενίοτε και η γίδα) και γενικά τα πιάτα με ντόπια κρεατικά.

Το κατσικάκι με αγκινάρες είναι πεντανόστιμο στην εποχή που οι αγκινάρες είναι φρέσκες, ενώ  το αρνάκι «μπογάνα»  με μεγάλα κομμάτια αρνιού ή και ολόκληρο ακόμη, σιγοψήνεται με πατάτες, ντομάτα, βούτυρο και φρέσκα μυρωδικά και κυριολεκτικά λιώνει στο στόμα!

Τηγανιές με χοιρινό, κρέας ψημένο στη χόβολη, γίδα βραστή, γουρουνοπούλα στη σούβλα, κοντοσούβλια και πρασοσέλινο είναι εκλεκτές νοστιμιές με κρέας που δεν πρέπει να προσπεράσετε.

Το γαστρονομικό γλέντι συμπληρώνεται με απίθανες πίτες αλμυρές και γλυκές όπως το «πουμέκι», δηλαδή η πυκνή γαλατόπιτα χωρίς φύλλα αλλά και το έξοχο τυρολάγανο, μια ναυπλιώτικη τυρόπιτα τηγανιού με γέμιση φέτα, φρέσκα κρεμμυδάκια και άνηθο, τραγανή και απίθανα απολαυστική.

Ξεχωριστή κατηγορία της αργολικής παράδοσης είναι τα κρασιά της, με βασιλιά το ερυθρό Αγιωργίτικο που ανήκει στην αμπελουργική ζώνη της Νεμέας ΠΟΠ.

Ωστόσο δεν είναι η μόνη ποικιλία: εδώ ευδοκιμούν ο Ροδίτης, το Ασύρτικο, το Λαγόρθι, το Καλλινιάτικο, η Μαλαγουζιά, το Μοσχοφίλετο, το Αθήρι, αλλά και γαλλικές ποικιλίες όπως το Merlot ή το Cabernet Shauvignon.

Κοντά στο Πόρτο Χέλι καλλιεργείται και η τοπική ποικιλία Ροκανιάρης, ένα λευκό κρασί που δένει ιδανικά με τα θαλασσινά και τα ψάρια της περιοχής.